
De onderzoekers zagen dat het omdraaien van het dag- en nachtritme zorgt voor een lagere insulinegevoeligheid. Dat verstoort de bloedglucosespiegel, waarmee het risico op diabetes type 2 stijgt. Volgens de onderzoekers is de lagere insulinegevoeligheid te wijten aan de spieren: die hanteren een biologische klok die niet gelijk loopt met de daadwerkelijke tijd. ‘De biologische klok zit niet alleen in onze hersenen, maar in alle cellen van ons lichaam’, zegt onderzoeker Jakob Wefers. ‘Dat kan mogelijk weer een verklaring zijn voor het verhoogde risico op diabetes type 2 bij mensen die in ploegendienst werken.’ De wetenschappers denken dat verder onderzoek kan aantonen of de verstoring van het dag-nachtritme niet alleen leidt tot een lagere insulinegevoeligheid, maar ook daadwerkelijk diabetes type 2 veroorzaakt.
Omdraaiing
De wetenschappers onderzochten gedurende drie dagen 14 proefpersonen. Deze werden drie dagen volledig afgesloten van de buitenwereld in kamers met kunstmatig licht. Eten en drinken kregen ze via een luchtsluis. Na de eerste middag draaiden de onderzoekers het ritme om: de proefpersonen moesten na hun lunch gaan slapen en werden ’s avonds weer gewekt voor een volledige dag. Daarna herhaalden de onderzoekers deze omdraaiing. Gedurende het hele onderzoek konden de wetenschappers de bloedglucosespiegel en de insulinegevoeligheid meten, en namen ze biopten om verbrandingsprocessen in de spieren te bestuderen.