Ik ben boos, heel boos en teleurgesteld! Iedereen die in de zorg werkt en gisteren Nieuwsuur heeft gezien begrijpt meteen waarom…
Hoe kan het toch dat een man als staatssecretaris Van Rijn tijdens het interview zo’n ongelofelijk zakelijke houding aanneemt? Hij werd geconfronteerd met niet misverstaande feiten. Het is alweer een dramatische beeld wat naar voren werd gebracht na een gedegen onderzoek door Nieuwsuur. Een groep van 10.333(!) ouderen is wachtend op een plek in een instelling. En dat terwijl er huizen met lege appartementen ‘nee’ moeten kopen aan mensen die op de wachtlijst staan.

Bekijk hier de uitzending van Nieuwsuur terug
Ik schaam mij dat ik onderdeel maak van een maatschappij met een regering welke het kennelijk normaal vindt dat een man op leeftijd moet wachten op een plek, en uiteindelijk sterft aan de complicaties van een valpartij. Voor hem kwam een plek te laat.
Te triest voor woorden, dit zijn de doemscenario’s waar ik al bang voor was.
Ik had gehoopt dat Van Rijn had gezegd:’Jongens wat een ellende, dit krijg je als er geen goede verdeling maakt van de beschikbare gelden en middelen. Ik ga mijn collega’s proberen te overtuigen dat het roer om moet. Want dat moet, onze ouderen verdienen respect en toewijding. Nu blijkt dat niet overal te zijn.’
Maar helaas, dat waren niet zijn woorden. Jezelf zakelijk opstellen is goed wanneer je over zaken praat. Maar dat gaat niet op als je het over mensen hebt. Wenswachtenden… alleen het woord al! Ik zou zeggen: recht-op-zorg wachtende.
Ik hoop dat alle recht-op-zorg wachtenden mensen vandaag gehoor geven aan de oproep om zich te melden.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account