‘Hoe langer een delier duurt, des te groter de gevolgen zijn’

Anticholinerge medicijnen, een ontregeld immuunsysteem en een verstoring van de signaaloverdracht in de hersenen dragen bij aan het ontstaan van een delier.

Dit blijkt uit promotieonderzoek van dr. Angelique Egberts. Zij ontdekte dat delirium-patiënten verschillende stofjes in het bloed hadden–waaronder een verhoogd aantal witte bloedcellen- die erop wezen dat het immuunsysteem uit balans was. Ook vond ze bij hen verlaagde hoeveelheden van stoffen die zijn betrokken bij een adequate signaaloverdracht in de hersenen. Een ontregeld immuunsysteem en verstoorde signaaloverdracht in de hersenen lijken dus een belangrijke bijdrage te leveren aan het ontstaan van een delier.

Medicatie

Egberts ontdekte ook een relatie tussen het ontstaan van een delier en het gebruik van medicijnen die op de Anticholinergic Risk Scale (ARS) staan. Dat is een lijst van zogeheten anticholinerge medicijnen. Deze medicijnen blokkeren bepaalde moleculaire processen in het lichaam waardoor bijvoorbeeld depressies en incontinentie worden bestreden. Verder onderzoek moet uitwijzen of een delier uitblijft als patiënten deze medicijnen niet slikken tijdens hun ziekenhuisopname. ‘Ook is het van belang dat artsen en patiënten zich meer bewust worden van de nadelige gevolgen van een delier. Hoe langer een delirium duurt, hoe ernstiger de gevolgen zijn.’ Voor haar promotie onderzocht Egberts het bloed van 86 oudere patiënten die op de afdeling Geriatrie van het Erasmus MC waren opgenomen. De helft van de onderzochte patiënten had een delirium doorgemaakt, de andere helft niet.