Een tekort aan stageplaatsen in de zorg is de reden dat hogescholen een limiet stellen aan het aantal nieuwe verpleegkundestudenten. Zorginstellingen kunnen onvoldoende stagebegeleiding bieden door personeelstekorten en hoge werkdruk. Deze vicieuze cirkel is al jaren een bekend euvel in de verpleging.
Verantwoord
Het huidige studiejaar hebben veel hbo-v’s te maken met een grote groei van nieuwe studenten. Die explosieve toename van eerstejaars is volgens de Vereniging Hogescholen verantwoord. Toch heeft de Hogeschool Utrecht, die dit jaar een verdubbeling kent van het aantal studenten, moeite om alle leerlingen op stage te krijgen en voert zij volgend jaar de numerus fixus weer in. Dit geldt ook voor andere hbo-v’s in de Randstad.
Numerus fixus
Beroepsvereniging V&VN riep hogescholen begin dit jaar op om de numerus fixus los te laten, omdat dit niet verenigbaar is met het tekort aan verpleegkundigen. Gisteren kwam directeur Sonja Kersten aan het woord in Nieuwsuur en benoemde zij dit opnieuw.
Creatieve oplossingen
Nursing berichtte eerder over creatieve oplossingen van hogescholen, ROC’s en zorginstellingen om toch meer leerlingen op stage te krijgen. Ook zijn er regionaal veel initiatieven om het aantal stageplaatsen in de zorg te verhogen. Een voorbeeld is SamUZ in de provincie Utrecht, waarin dertig zorg- en onderwijsinstellingen samenwerken aan meer stageplaatsen.
Dit blijft een altijd terugkerend probleem, als wijkverpleegkundige kom ik veel cliënten tegen die al de stagiairs zat zijn.
Stagiairs zijn de komende werknemers.
Uiteindelijk zou men blij moeten zijn met meer personeel.
Anders is de toekomst dat wij zelf met hulp van een rollator de wijk in moeten en met onze laatste krachtinspanning werken. Bij gebrek aan jonger personeel.