Samen koffiepauze nemen patiëntonvriendelijk? Verpleegkundigen reageren verschillend

Blogger Barbara van Ede verbaasde zich er over dat verpleegkundigen op dezelfde tijd koffie willen drinken. Op Facebook reageerden veel collega’s. De een vindt het prima zo, de ander is het met Barbara eens. En een paar verpleegkundigen hebben nooit meer koffiepauze. Wegens personeelsgebrek.

‘Laat verpleegkundigen het zelf bepalen wanneer koffiedrinken goed uitkomt,’ stelde Barbara in haar blog die meer dan 6500 keer werd gelezen.

‘Persoonlijk vind ik het een ouderwetse gedachte om de hele afdeling “aan kant” te moeten hebben voor het koffiedrinken. Het komt regelmatig voor dat ik om 10 uur klaar ben en dan een half uur van hot naar her vlieg om ad hoc werkzaamheden voor collega’s te doen.’

In twee ploegen

Op Facebook reageerden ruim 80 collega’s op Barbara’s stelling dat gezamenlijk koffie drinken eigenlijk niet patiëntgericht is. Er is een groep die het eens is met Barbara. Zo zegt Miranda: ‘Wij drinken sinds twee maanden koffie in twee ploegen.’

‘Het bevalt iedereen heel goed: je hebt een rustige pauze doordat je zelf niet naar je patiënt moet als de bel of telefoon gaat. Om te kijken hoever iedereen is, gebeurt onder het werk door en wij hebben om 13:30 een evaluatiemoment.’ 

Samen is wel zo gezellig

Bij Dorien drinken ze juist wel samen koffie op de dagbehandeling. ‘We lopen om de beurt op de piepende pompen en op de bellen. Lunchen doen we meestal wel in twee groepjes, maar we blijven wel op de afdeling in verband met eventuele calamiteiten.’

Ook zijn er collega’s die het samen zijn nou juist zo gezellig vinden. Tonnie bijvoorbeeld. ‘Vooral op zondag, met wat lekkers erbij.’

Samen met cliënten

In de verpleeghuizen schuiven zorgverleners bij de bewoners aan. ‘Ik werk op een woongroep voor pg-cliënten,’ reageert Angelique. ‘Wij hebben geen pauze, maar drinken koffie en lunchen samen met de cliënten. Onze werkdag is dan wel een half uur korter.’

In de gehandicapteninstelling waar Anita werkt is dat net zo: ‘We eten en drinken met deelnemers. Moeten ook rapportage lezen. Dit lukt pas in de loop van de dag omdat deelnemers hun aandacht vragen. Voor mondelinge overdracht is geen tijd meer. Onze diensten zijn daarbij een uur verkort. Van acht uur naar zeven uur.’

En ook in het hospice en logeerhuis van Eefje gaat het op die manier. ‘We drinken samen koffie met de gasten.’

Koffiepauze? Hoe dan!

Nogal wat verpleegkundigen geven aan dat er geen tijd is voor koffiepauze. Jennifer vertelt dat zij en haar collega’s altijd een voor een op pauze gaan: ‘Dat kan niet anders… en dan bedoel ik de pauze want voor een koffiepauze is er echt nooit tijd. We doen een kopje koffie achter de balie.’

Op de Spoedeisende Hulp idem dito. ‘Wij hebben geen koffiepauze,’ zegt Agnes. Als je geluk hebt kan je lunchpauze nemen.’

In de wijk bestaat samen koffie drinken niet, schrijft Alice stellig. ‘Soms krijg je tijdens je ronde in de ochtend of avond bij een cliënt iets aangeboden, maar meestal drink je wat terwijl je van de ene cliënt naar de andere rijdt.’

Sylvia vertelt dat de pauzes al een tijd op de werkvloer punt van discussie zijn. ‘Looproutes die tot 11:30 uitlopen, soms nog later. Je weet dat cliënten op je wachten dus is het lastig om er even tussenuit te gaan.’

‘Samen pauze hebben is echter een fijn overlegmoment met collega’s. Maar hoe doe je dat, als je structureel een personeelstekort hebt?’

Wel patiëntvriendelijk

Hoezo zou het samen koffiedrinken niet patiëntvriendelijk zijn, vragen enkele collega’s zich af. Ingrid vindt het ‘júist erg patiëntgericht om te zeggen dat je even 10 minuten een koppie thee of koffie gaat drinken. De patiënt weet precies wat hij aan je heeft en snapt dondersgoed dat je dit nodig hebt.’

‘Patiënten moedigen het van harte aan om samen aan de koffie te gaan,’ voegt Mieke toe. ‘Zij zien ook in dat dat juist voor de verpleegkundigen de werksfeer verhoogt. Ik vertel het de patiënten altijd als het pauzetijd is. Dat werkt fantastisch en alle begrip.’

Tot slot stelt Johan dat je vanuit zelfliefde (Barbara refereert daaraan – red.) juist níet af moet van het samen aan de koffie gaan. ‘Volgens mij is altijd maar klaar willen zijn voordat je aan jezelf denkt de allergrootste fout die we maken!’

‘Nee, gewoon even samen, even niets. Tien minuten. En dan nog vijf minuten om vooruit te blikken. Waar staan we nu? Hoe verder? “10 seconds for 10 minutes”. Oftewel: doe even een stap terug en win daar tijd mee.’