Zelfmanagement stimuleren: een belangrijke taak van verpleegkundigen. Tegelijk is het ook een lastige taak. Deze valkuilen liggen op de loer (en zo kun je ze vermijden).
Eigen waarden
Je eigen waarden: altijd een valkuil om alert op te zijn. Jij kunt het als wijkverpleegkundige dan wel erg belangrijk vinden dat je cliënt zich zelfstandig kan wassen en aankleden, de cliënt heeft daar misschien andere gedachten over. Die wil wellicht juist zoveel mogelijk energie sparen om eens per week naar de kaartclub te kunnen: zijn enige en erg waardevolle activiteit. Vraag dus altijd goed na en door naar wat je cliënt of patiënt nu werkelijk belangrijk vindt en hoe je daar samen naartoe kunt werken.
Ongevraagd advies
De valkuil van ongevraagd advies is een bekende. Dit is niet effectief en wekt bovendien vaak ergernis bij de patiënt op. Een tip uit het boek: vraag altijd om toestemming voordat je advies geeft. Liever nog: geef geen advies en laat de patiënt zelf tot oplossingen komen door vragen te stellen. Bedenk ook altijd dat het echte werk pas begint na het advies: doelen stellen om tot de oplossing te komen zijn dan de eerste stap.
Tijdnood
Volgens de auteurs van het boek een grote valkuil: uit tijdsoverwegingen toch zelf ‘even’ de zorg overnemen of die aan een mantelzorger overdragen, terwijl juist het doel was dat de patiënt dit weer zelf leert. Tijd investeren levert uiteindelijk op lange termijn meer tijd op, en vooral: een patiënt die meer regie ervaart over zijn eigen leven.
Niet gemotiveerd
Denken dat de patiënt niet gemotiveerd is of niet competent genoeg is om zelfmanagement aan te kunnen: ook dit zijn valkuilen waar verpleegkundigen volgens het boek regelmatig in trappen. Tip: bedenk dat de patiënt juist door jouw actie gemotiveerd kan ráken. Belangstelling tonen voor zijn situatie, wensen en angsten voor verandering is een goede eerste stap om het gesprek te openen.
Geef je reactie
Om te kunnen reageren moet je inlogd zijn. Inloggen Ik heb nog geen account